Menu
Mijn kind(eren) wil(len) (na de scheiding) niets meer met mij te maken hebben. Ik moet er niet aan denken dat die kinderen mijn erfenis delen. Onterven van een kind kan dus niet, maar wat moet ik doen om hun (erf)recht zoveel mogelijk te doen beperken?
Je kunt het erfrecht van de kinderen beperken door de volgende maatregelen. Lees overigens eerst de vraag onder “Legitieme portie/onterven”.
– Je kunt je kind onterven; bepalen dat het kind niets uit de nalatenschap verkrijgt. Het onterfde kind zal dan een beroep op zijn/haar legitieme portie kunnen doen (de helft van een kindsdeel). Je bereikt door de onterving dat het kind buiten de verdeling wordt gelaten en dus niet dwars kan liggen. Bovendien wordt de eiser nooit erfgenaam, omdat hij/zij nu eenmaal is onterfd.
– Je kunt je kind “in de legitieme stellen”; bepalen dat het kind niet meer krijgt dan het bedrag van het dit kind toekomend wettelijk erfdeel.
– Wanneer je samenwoont kun je testamentair bepalen dat het kind de legitieme portie pas krijgt uitgekeerd als óók je partner is overleden. Je moet dan wel een notarieel samenlevingsovereenkomst hebben gemaakt. Je kunt aan het kind dingen uit je nalatenschap vermaken die andere erfgenamen liever niet willen hebben. Wat je aan een kind (legitimaris) nalaat (legateert), komt in mindering op het dit kind toekomend wettelijk erfdeel (“het boedelbakartikel”). Je kunt een executeur aanwijzen en die zoveel mogelijk bevoegdheden geven; daarmee beperk je de zeggenschap over de bezorging van je stoffelijk overschot en de verdeling van de erfenis van de kinderen.
– Je kunt het vermogen dat je kind erft onder bewind stellen. Er is dan een bewindvoerder die de zeggenschap over het door het kind geërfde vermogen voert. Dat beperkt dus de vrijheid van dat kind om te beschikken over zijn erfdeel.
